‎زیر لب گفت : نفست را بردار، از شهر بیرون بزن، همین حالا که ایستاده ای، آبشاری در حال افتادن است.هنوز از پستوهای هیروشیما دود می خیزد. همین حالا که ایستاده ای پیر زنی خسته از هزار سال رفتن کنار رود گنگ نشست و بر زمین ریخت . قرینه‌ی تو درست آنسوی گِردی زمین نوزادی اولین نفسش را کشید و چند وجب بالا تر مردی آخرین نفس را. در قطب مردی به قل زدن قابلمه خیره مانده و درست قرینه اش آنسوی گِردی زمین صیادی تور را به آب انداخت.نفست را بردار... راه بیفت... همین حالا هزار پرنده بالای سر زنی در نپال گذشت و نرمی پر زندشان را مین خنثی نشده ای لب مرز شکست. چند ساعت دیگر ماهِ کامل آسمان تفلیس را روز می کند، نفست را بردار ...
‎گفتم تو چی؟ تو نمی آیی؟ نفسی عمیق کشید... آینه را بخار گرفت!

Sama Safaee, Golnaz Hassanzadeh, Saeid Ameri, Javid Tafazoli