Ali Hamidi Moghadam
Reincarnation
[25 Sep. to 13 Oct. 2020]
آدمها و ريشه ها
در نهايت زيستن
در درون زمين
يكي مي شوند
شدن هاي غير قابل اجتناب و بي پايان
...............................................................................
حيات برهنه ی آدمها و ريشه ها همچون ماده اي خام و یکپارچه وجودی تغيير ناپذير، قطعي و با ثبات می شود
...............................................................................
"همه چيز در ما ناتمام مي ماند"
جورجو آگامين
ريشه ها نمونه اي از زندگي هاي تمام شده اند که در مسير زوال به روال طبيعي شان در گذر از دوران و حوادث به بازمان رسيده اند
ريشه هاي درختان هيركاني با قدمتی حدود 500 سال، ريز تراشه هايي حاوي داده های گذر زمان، زمين و زيست هستند كه تجربه ی وضعيت ها را با خود دارند. ريشه ها مرزِ مورف شدنِ درخت و زمين هستند. هم زمين هستند و هم درخت، و هم بخشي از تاريخ و جغرافياي زيست بر زمين. ريشه ها، تجربه هاي زيسته اند
.....................................................................
:ريشه ها پاسخ را مي دانند
از زمين چه خبـر ؟
بر زمين چه گذشته است ؟
..............................................................................
بازْمان، سرزميني نو از بازمانده هاي سرزمين تمام شده قبلي است. فضايي كشسان ميان اثر و مشاهده كننده. بازْمان، گذر در تراز ريشه هايي است كه آبستنِ تولدي ديگر هستند تا زائيده شوند. بازْمان با به حضور طلبيدنِ اعصار در چرخه ی تولد، زندگي و مرگ با نو تن يابي تجسد یافته است
..............................................................................
ريشه ها پرسش هایِ من هستند
اثرِ پيشِ رو محصول پرسه زني هاي من است. محصول مشاهده گري ام به قصد يافتن زندگي هاي تمام شده ی آدمها و ريشه ها تا در ذهن مشاهده کننده به زندگي شان ادامه دهند. در پرسه زني هايم در جنگل هاي هيركاني با توده هايي رها شده، غول پيكر و جذاب مواجه مي‌شدم كه شمايلشان ميان گِل فشرده و سنگ بودند. به طرزي شهودي آنها را مي پذيرفتم، انگار اين ذرات پراكنده كه بعضاً غول پيكر بودند، جاذب من مي شدند
طي پروسه اي پيچيده، طاقت فرسا اما جذاب، آن توده ها به همين شمايل کنونی در آمدند
در اين روند هر چه ضعيف بود كنده شد
آنچه می بینیم بازمانِ طبيعت هيركاني است كه مي خواهد زنده بماند
هر آنچه قويتر است مي ماند
Reincarnation
[25 Sep. to 13 Oct. 2020]
آدمها و ريشه ها
در نهايت زيستن
در درون زمين
يكي مي شوند
شدن هاي غير قابل اجتناب و بي پايان
...............................................................................
حيات برهنه ی آدمها و ريشه ها همچون ماده اي خام و یکپارچه وجودی تغيير ناپذير، قطعي و با ثبات می شود
...............................................................................
"همه چيز در ما ناتمام مي ماند"
جورجو آگامين
ريشه ها نمونه اي از زندگي هاي تمام شده اند که در مسير زوال به روال طبيعي شان در گذر از دوران و حوادث به بازمان رسيده اند
ريشه هاي درختان هيركاني با قدمتی حدود 500 سال، ريز تراشه هايي حاوي داده های گذر زمان، زمين و زيست هستند كه تجربه ی وضعيت ها را با خود دارند. ريشه ها مرزِ مورف شدنِ درخت و زمين هستند. هم زمين هستند و هم درخت، و هم بخشي از تاريخ و جغرافياي زيست بر زمين. ريشه ها، تجربه هاي زيسته اند
.....................................................................
:ريشه ها پاسخ را مي دانند
از زمين چه خبـر ؟
بر زمين چه گذشته است ؟
..............................................................................
بازْمان، سرزميني نو از بازمانده هاي سرزمين تمام شده قبلي است. فضايي كشسان ميان اثر و مشاهده كننده. بازْمان، گذر در تراز ريشه هايي است كه آبستنِ تولدي ديگر هستند تا زائيده شوند. بازْمان با به حضور طلبيدنِ اعصار در چرخه ی تولد، زندگي و مرگ با نو تن يابي تجسد یافته است
..............................................................................
ريشه ها پرسش هایِ من هستند
اثرِ پيشِ رو محصول پرسه زني هاي من است. محصول مشاهده گري ام به قصد يافتن زندگي هاي تمام شده ی آدمها و ريشه ها تا در ذهن مشاهده کننده به زندگي شان ادامه دهند. در پرسه زني هايم در جنگل هاي هيركاني با توده هايي رها شده، غول پيكر و جذاب مواجه مي‌شدم كه شمايلشان ميان گِل فشرده و سنگ بودند. به طرزي شهودي آنها را مي پذيرفتم، انگار اين ذرات پراكنده كه بعضاً غول پيكر بودند، جاذب من مي شدند
طي پروسه اي پيچيده، طاقت فرسا اما جذاب، آن توده ها به همين شمايل کنونی در آمدند
در اين روند هر چه ضعيف بود كنده شد
آنچه می بینیم بازمانِ طبيعت هيركاني است كه مي خواهد زنده بماند
هر آنچه قويتر است مي ماند